Κυριακή 15 Νοεμβρίου 2009

Οσο κι αν θες να ξεχασεις δεν μπορεις

Εχω παρατηρησει κατι που δεν μου αρεσει καθολου...
Οταν ειμαστε χαρουμενοι και θελουμε πολυ να κουβεντιασουμε για ενα θεμα τοτε κανεις δεν μας δινει σημασια και μετα οταν ο λογος που ειμαστε χαρουμενοι αντιστραφει και μας προκαλεσει πονο και αποφασισουμε ν το ξεχασουμε τοτε ολοι αρχιζουν την συζήτησή και σε ρωτανε γ αυτο...Ειναι πολυ ασχημο και σου δυσκολευει την ζωη
Σε φερνει σε αμηχανια και δεν ξερεις τι να πεις...Σου θυμιζει πραγματα που σου πρρκαλουν πονο, φλιψη και πολλες φορες θυμο..Πραγματα που εχεις αποφασισει να ξεχασεις οσο δυσκολο και επιπονο να σου ναι...Κι ομως αυτοι θα σε δυσκολεψουν...Θ σ το θυμισουν και οση προσπαθεια εκανες θα παει στραφη
"Γιατι ρε παιδια το κανετε αυτο συνεχεια?" θελω καποια στιγμη να τους ρωτησω..."Γιατι?"

Ετσι οσο κι αν θες να ξεχασεις δεν μπορεις

2 σχόλια:

  1. Πόσο δίκιο έχεις Κατερίνα μου.
    καλώς σε βρήκα :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Καλωσόρισες

    Δυστυχως εχω δικιο και τ καταλαβα με τν χειροτερο τροπο...Ποναει πολυ αυτο...Αλλα τι να πει κανεις...Ετσι ειναι η ζωη...Ποτε δν ειναι τελεια!:(

    ΑπάντησηΔιαγραφή