Μπορει να πληγωνεσαι απο καποιον τοσο βαθια που λες πως θα πεθανεις αλλα αυτα ακομα να αγαπα εκεινο τ ατομο και να το αναζητα καθε ωρα, λεπτο, δευτερολεπτο...Να μην σ αφηνει πτε να ξεχαστεις και να απελευθερωθεις απο αυτον τον πονο. Μεχρι που μαθαινεις να ζεις μ αυτον και να χεις παρει την αποφαση να συνεχισεις αλλα παλι η καρδια θα σταθει εμποδιο...Μπορει να σου αρεσει ενα αλλο ατομο αλλα τ πρωτο πραγμα που θα κανει η καρδια ειναι να κανει συγκριση...Να το συγκρινει με το προηγουμενο και φυσικα να βγαλει το συμπερασμα οτι ο αλλος ηταν καλυτερος. Θ σου δημιουργησει ανασφαλιες, δισταγμους και φοβο...Μπορει να το ξεπερασεις και εκει που πας να κανεις ολοκληρωτικα μια νεα αρχη τσουπ παλι θα σου ανατρεψει τα πραγματα...Γιατι πολυ απλα εκεινη θα διαλεξε ενα αλλο ατομο για να καλυψει την θεση αυτουνυ που σε πληγωσε, οχι τελειως..απλα ν καλυψει τ κενο, και το χειροτερο αλλα και πιο συνηθες ειναι οτι τ ατομο που θα διαλεξει θα ειναι απαγρευμενο και δυσκολο να το πλησιασεις για τν λογο που θες εσυ....Αρα παλι θα απογητευτεις και θα ξαναπληγωθεις. Μπορει οχι με τον ιδιο τροπο αλλα θα δημιουγηθει εξισου ο πονος που θα σαι κανει να μην θες την ζωη σου...Και παει λεγοντας...Ενας κυκλς που θα συνεχισει να κυλα...Αλλα ενα πραγμα ειναι σιγουρο οτι η καρδια αντεχει. Αντεχει οσο πονο και να της δοθει και θα παλεψει...Ειτε με γρηγορους ειτε μ αργους ρυθμους θα συνεχισει και θα αγωνιστει ωσπου καποια στιγμη να βρει και αυτ το ατομο...Το ατομο που θα σε κανει να αφησεις στην ακρη ολο τν πονο και να προχωρησεις μαζι του για μια νεα ζωη...Μια ζωη πιο ευχαριστη και χωρις κα8ολου πονο........!
Αλλα μεχρι ο καθενας μας να το βρει και να βεβαιωθει πως ειναι αυτος θα περασει μαλλον καιρος και πονος θα γεμιζει τις καρδουλες μας...Γι αυτο αντεξτε,,,Μπορει τωρα να ποναμε αλλα τ τελος αυτην της επιπονης διαδρομης ειναι κοντα, ετσι ελπιζω δηλαδη!
Καλη τυχη και ευχομαι να τερματισεται πρωτοι και να αποκτησετε και το χρυσο ;)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου